تنوع فرآورده‌هاي دارويي و نياز به طراحي سامانه‌هاي نوين دارو رساني جهت استفاده بهينه از خواص و عملكرد درماني آن‌ها، محققان را به سمت بررسي امكان به ‌كارگيري انواع مواد زيستي در حوزه دارويي سوق داده است. در درمان هاي سرطاني، هدف، افزايش دوز موثر دارو در بافت مورد نظر و به حداقل رساندن اثرات جانبي داروي شيمي درماني است به گونه اي كه افزايش بقا و بهبود كيفيت زندگي بيمار ميسر شود. به همين منظور ساخت سامانه هاي هوشمند كه اغلب شامل يك جز حساس به محيط مي باشند، براي نيل به هدف ذكر شده، كارآمد مي باشند. گرانول هاي كامپوزيتي ساخته شده در اين اختراع حامل مناسبي براي حمل و آزادسازي داروي پكليتاكسل هستند. علاوه بر حفظ دارو و جلوگيري از پخش آن در محيط بدن، به موجب داشتن يك جز حساس به محيط (ذرات آهن)ُ، امكان رساندن دارو به بافت مورد نظر را به كمك يك ميدان خارجي متناوب و همچنين افزايش مرگ سلول هاي سرطاني را فراهم مي كنند. از جمله ويژگي هاي ديگر اين اختراع مي توان به راحتي بيمار، امكان توليد و ساخت مجدد، زيست سازگاري و حذف از بدن پس از آزادسازي دارو- بدون ايجاد عوارض جانبي- اشاره كرد.